Музей М.Т. Лынькова

Школе імя Міхася Ціханавіча Лынькова

Мяне паманілі дзяцінства сцяжынкі,
Ад іх на душы хараство і цяпло,
Цудоўныя, родныя, гучныя Крынкі,
Дзе ёсць яшчэ ў свеце такое сяло?
Ў вайну было гола, а сёння будынкі,
Каттэджы стаяць,тут як горад які.
Растуць незабыўныя, мілыя Крынкі -
Жыццёвай дарогі маёй маякі.
Ці многа мне трэба? Мо хлеба скарынку,
Глыточак гаючай, сцюдзёнай вады…
Калісьці у слаўных, квітнеючых Крынках
Правёў юнаком залатыя гады.
Гарэзы хлапцы, прыгажуні дзяўчынкі,
Вам крочыць наперад, ісці і ісці.
Заўжды ганарыцеся школай у Крынках,
Дзе зможаце праўду і мудрасць знайсці.
         Уладзімір Бандарэнка, аўтар кнігі “Запаветнае”, выпускнік Крынкаўскай школы